Deze avond heb ik me losgeknipt van je.
En verbrand heb ik de lijn die over bleef.
Ik hoop dat het je geen pijn deed.
Maar het was die pijn die mij dreef.
Ze schoten mij te hulp.
Want ik kon er niet meer tegen.
Nu is de lijn verbrand.
En dat is voor mij een zegen.
Te lang heb ik mezelf opgesloten gehouden in die kooi.
Terwijl ik de sleutel zelf bij me droeg.
Nu heb ik de kooi opengegooit en de sleutel weg.
Zodat ik niet terug ga als je me dat vroeg.
Nu loop ik vrij,
En niet alleen.
Misschien nog wat onzeker.
Maar ze houden me op de been.
Geloof Hoop en Liefde
Ik hoop op geloof.
En ik houd van de hoop.
Geloof in de liefde.
Dus wat kan mij schaden?
vrijdag 24 augustus 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
woow, oneindig mooi :)
xx
Wow, ganz beau.
supermooi!
zelf geschreven? :o
Rianne
Een reactie posten