Hij duurt wel een poosje..
Maar tis egt insane!
Aaaahw,!
dinsdag 29 mei 2007
zaterdag 26 mei 2007
dinsdag 22 mei 2007
Beter wel!
En bedankt trws voor alle mooie dingen die dit leven nog wat kleur geven.
Zoals waxinelichtjes branden, lieve vrienden hebben, mensen die gave dingen zeggen, mensen die gewoon gaafheid uitstralen, mensen die er voor je zijn, warme dekbedden, muren, brieven en postkaarten ontvangen, onverwachte uitspraken die heel grappig zijn, back to je jonge jaren, schilderen, schrijven, geluiden die me kriebels in mijn buik geven, muziek waar je je verliefd van gaat voelen, dat soort dingen.
Welk bijzonder iets kan jou helemaal blij en gelukkig maken?
Ik ben benieuwd!
Reageer maar raak :)
Liefs!
Mariska
En bedankt trws voor alle mooie dingen die dit leven nog wat kleur geven.
Zoals waxinelichtjes branden, lieve vrienden hebben, mensen die gave dingen zeggen, mensen die gewoon gaafheid uitstralen, mensen die er voor je zijn, warme dekbedden, muren, brieven en postkaarten ontvangen, onverwachte uitspraken die heel grappig zijn, back to je jonge jaren, schilderen, schrijven, geluiden die me kriebels in mijn buik geven, muziek waar je je verliefd van gaat voelen, dat soort dingen.
Welk bijzonder iets kan jou helemaal blij en gelukkig maken?
Ik ben benieuwd!
Reageer maar raak :)
Liefs!
Mariska
zaterdag 19 mei 2007
vrijdag 18 mei 2007
Hallo allemaal!
Hier is Mariska weer eens.
Ik heb besloten om korte posts te maken.
Want als mijn posts te lang worden,
word ik prompt genegeert :p
Jaja, het leven is hard.
Dus probeer er het beste van te maken!
En altijd van jezelf blijven houden.
Dat was dan weer de wijsheid van vandaag.
Good. And enjoy some music!
Leef in Vrede en Vreugde.
Doe niemand opzettelijk pijn en houd van elkaar.
Zou dat niet mooi zijn?
Mariska
Hier is Mariska weer eens.
Ik heb besloten om korte posts te maken.
Want als mijn posts te lang worden,
word ik prompt genegeert :p
Jaja, het leven is hard.
Dus probeer er het beste van te maken!
En altijd van jezelf blijven houden.
Dat was dan weer de wijsheid van vandaag.
Good. And enjoy some music!
Leef in Vrede en Vreugde.
Doe niemand opzettelijk pijn en houd van elkaar.
Zou dat niet mooi zijn?
Mariska
maandag 7 mei 2007
Dank aan Lydia die wel mijn blog leest en reageert erop.
De rest, die stikt er maar in!
Whaha jaa daar schrik je van hea.
Maar goed oke, ik ben niet voor niets mariska.
Tadaah. Hier is jullie 2e kans.
Ik vond een verhaal in mijn map Creatief.
Hij is alleen niet van mij alleen.
Och wie zou de andere schrijver toch zijn.
Als je het raad dan is dat logisch.
Raad je het niet dan mis je toch egt iets.
(weet eens iets anders dan een prijsvraag hae.)
Oh trws!
Lydia jij wint met je antwoord op mn vorige post.
Ookal kloptte het voor geen meter :p
Dus uuhw. We gaan wel een keer een ijsje halen als prijs voor jou.
Nachtenlang lag ik al wakker.
Ik kon er niks aan doen.
Heus niet.
Maar het was gewoon zo'n spanning.
Net zoals je had als klein kind.
3 Dagen voor mijn verjaardag kon ik al niet meer slapen!
Maar over die periode ben ik tegenwoordig wel heengegroeit.
Nee het was niet mijn verjaardag.
Deze nachten kon ik niet slapen door een ietswat volwassenere rede.
Morgen avond zou ik vertrekken.
Mijn eigen reis naar de maan en weer terug.
Tja natuurlijk niet echt naar de maan, ik lijk wel gek.
waarom zou ik naar de maan gaan als ik ergens anders ook mijn ding kan doen?
Bananen telen op de maan zou iets wat lastig gaan,
Al hoewel het wel en gave uitvinding zou zijn.
Maar ja , mijn ding licht dus in het bananen telen.
Morgen avond start ik mijn nieuwe carrière als Cubaanse bananenteler.
Het stomme is dat ik zo mega niet serieus word genomen door mij vrienden en fam.
Zelf mij oma lachte me uit toen ik zij dat de banaan mijn leven was en ik een grote toekomst in de banaan zag.Maar goed.
Fijn vrienden en familie.
Ik kon het wel goed met ze vinden hoor, daar niet van.
Maar het gaat goed als we het maar niet over mijn grote toekomstdromen hebben.
Niet veel mensen had ik daarom ingelicht over mijn actie.
Eigelijk had ik alleen mijn konijn Snuffie en mijn dwerghamster Piet verteld over mijn grote reis.
Mijn ouders, familie en vrienden laat ik een verdwijnbrief na.
"Beste jullie allemaal. Ik vind het jammer dat jullie mijn toekomstdroom als SuperBananTeler niet serieus nemen. Daarom ben ik vertrokken naar Cuba om me te bewijzen en te ontpoppen als natuurtalent. Tot over een poosje. Of misschien iets meer. Groeten, Jip"
En zo vertrok ik op die cruciale morgen.
Ik had mijn rugzak volgestampt met grootse bananen voorbeelden, bananen muziekjes en bananen zalf. Verder had ik nog een plastic zak met mijn shampoo, mijn zwembroek en mijn vliegticket. Meer had ik toch niet nodig.
Ik nam de eerste de beste taxi naar Schip Holland.
De geur van zee meeuwenschijt en zeezout drong mij fijn in de neus..
Ik hoorde de zee al de nacht er voor in mijn slaap. Maar hij was toch iets anders.
Hij klonk wat woester, wat avontuurlijker.
Achter de duinen zag ik al een piek. een gedaante met een lapje voor zijn oog zat in een soort nest boven in de piek.
Schip Holland.. het moest de boot zijn ..
Ik rende met mijn stuf ( bananen teel boekjes en alle benodigdheden ) door de duinen heen naar de boot..
Een iets wat klein mannetje met een baart hielt me tegen,
Snel vroeg ik of het klopte dat dat de boot was die me naar Cuba kon brengen.
BOOT?BOOT? Dit is een schip.. SCHIPHOLLAND jonge man!.. Maar hij gaat inderdaad naar Cuba.
Maar besef wel dit schip verandert je leven.
Het is niet zomaar een bootje die je lekker heen en weer vaart, nee nee. Dit schip heeft een leven !
Maar dat vertel ik je wel op het schip, als je dat nog wilt weten überhaupt.
Humm.
Ietswat ontdaan betrad ik dan toch maar de loopplank.
Kraaaaaaaaaaaaaaak. Kraaaaaaaaaaaaaaaak.Woohw! Wat on earth was dat?Okee, ik wist wel wat een kraak was. Correctie; Is.Een kraak behoort tot de soort inktvis. Maar dan is hij nog net iets groter.Maar goed. Waarom de loopplank mij dat zou melden kon ik niet bedenken.Dus at ik een banaan. (daar word je rustig en relaxt van) En zo betrad ik het schip. Rustig een banaan etend.
Een matroos wees me mijn hut. De hut had de naam: Uitzichtloos. Wohw, wat een deprimerende naam dacht ik! En snel vroeg ik om een andere hut. De enige hut die nog vrij was, was de hut op de zolder van het schip. Dat een schip een zolder heeft wist ik overigens ook niet. Maar het zei zo. Deze hut luisterde naar de naam “Alfred.”Jaa hij luisterde! Want een sleutel had je niet nodig. Al wat je moest doen was zijn naam roepen, en de kamer opende zich vanzelf. Ietwat apart ja. Maar goed. Altijd beter dan Uitzichtloos.! Die nacht sliep ik heerlijk in mijn bed. Het schip schommelde en wiegde, en door mijn 2e bananen moment deze dag was ik nog relaxter.
De rest, die stikt er maar in!
Whaha jaa daar schrik je van hea.
Maar goed oke, ik ben niet voor niets mariska.
Tadaah. Hier is jullie 2e kans.
Ik vond een verhaal in mijn map Creatief.
Hij is alleen niet van mij alleen.
Och wie zou de andere schrijver toch zijn.
Als je het raad dan is dat logisch.
Raad je het niet dan mis je toch egt iets.
(weet eens iets anders dan een prijsvraag hae.)
Oh trws!
Lydia jij wint met je antwoord op mn vorige post.
Ookal kloptte het voor geen meter :p
Dus uuhw. We gaan wel een keer een ijsje halen als prijs voor jou.
Nachtenlang lag ik al wakker.
Ik kon er niks aan doen.
Heus niet.
Maar het was gewoon zo'n spanning.
Net zoals je had als klein kind.
3 Dagen voor mijn verjaardag kon ik al niet meer slapen!
Maar over die periode ben ik tegenwoordig wel heengegroeit.
Nee het was niet mijn verjaardag.
Deze nachten kon ik niet slapen door een ietswat volwassenere rede.
Morgen avond zou ik vertrekken.
Mijn eigen reis naar de maan en weer terug.
Tja natuurlijk niet echt naar de maan, ik lijk wel gek.
waarom zou ik naar de maan gaan als ik ergens anders ook mijn ding kan doen?
Bananen telen op de maan zou iets wat lastig gaan,
Al hoewel het wel en gave uitvinding zou zijn.
Maar ja , mijn ding licht dus in het bananen telen.
Morgen avond start ik mijn nieuwe carrière als Cubaanse bananenteler.
Het stomme is dat ik zo mega niet serieus word genomen door mij vrienden en fam.
Zelf mij oma lachte me uit toen ik zij dat de banaan mijn leven was en ik een grote toekomst in de banaan zag.Maar goed.
Fijn vrienden en familie.
Ik kon het wel goed met ze vinden hoor, daar niet van.
Maar het gaat goed als we het maar niet over mijn grote toekomstdromen hebben.
Niet veel mensen had ik daarom ingelicht over mijn actie.
Eigelijk had ik alleen mijn konijn Snuffie en mijn dwerghamster Piet verteld over mijn grote reis.
Mijn ouders, familie en vrienden laat ik een verdwijnbrief na.
"Beste jullie allemaal. Ik vind het jammer dat jullie mijn toekomstdroom als SuperBananTeler niet serieus nemen. Daarom ben ik vertrokken naar Cuba om me te bewijzen en te ontpoppen als natuurtalent. Tot over een poosje. Of misschien iets meer. Groeten, Jip"
En zo vertrok ik op die cruciale morgen.
Ik had mijn rugzak volgestampt met grootse bananen voorbeelden, bananen muziekjes en bananen zalf. Verder had ik nog een plastic zak met mijn shampoo, mijn zwembroek en mijn vliegticket. Meer had ik toch niet nodig.
Ik nam de eerste de beste taxi naar Schip Holland.
De geur van zee meeuwenschijt en zeezout drong mij fijn in de neus..
Ik hoorde de zee al de nacht er voor in mijn slaap. Maar hij was toch iets anders.
Hij klonk wat woester, wat avontuurlijker.
Achter de duinen zag ik al een piek. een gedaante met een lapje voor zijn oog zat in een soort nest boven in de piek.
Schip Holland.. het moest de boot zijn ..
Ik rende met mijn stuf ( bananen teel boekjes en alle benodigdheden ) door de duinen heen naar de boot..
Een iets wat klein mannetje met een baart hielt me tegen,
Snel vroeg ik of het klopte dat dat de boot was die me naar Cuba kon brengen.
BOOT?BOOT? Dit is een schip.. SCHIPHOLLAND jonge man!.. Maar hij gaat inderdaad naar Cuba.
Maar besef wel dit schip verandert je leven.
Het is niet zomaar een bootje die je lekker heen en weer vaart, nee nee. Dit schip heeft een leven !
Maar dat vertel ik je wel op het schip, als je dat nog wilt weten überhaupt.
Humm.
Ietswat ontdaan betrad ik dan toch maar de loopplank.
Kraaaaaaaaaaaaaaak. Kraaaaaaaaaaaaaaaak.Woohw! Wat on earth was dat?Okee, ik wist wel wat een kraak was. Correctie; Is.Een kraak behoort tot de soort inktvis. Maar dan is hij nog net iets groter.Maar goed. Waarom de loopplank mij dat zou melden kon ik niet bedenken.Dus at ik een banaan. (daar word je rustig en relaxt van) En zo betrad ik het schip. Rustig een banaan etend.
Een matroos wees me mijn hut. De hut had de naam: Uitzichtloos. Wohw, wat een deprimerende naam dacht ik! En snel vroeg ik om een andere hut. De enige hut die nog vrij was, was de hut op de zolder van het schip. Dat een schip een zolder heeft wist ik overigens ook niet. Maar het zei zo. Deze hut luisterde naar de naam “Alfred.”Jaa hij luisterde! Want een sleutel had je niet nodig. Al wat je moest doen was zijn naam roepen, en de kamer opende zich vanzelf. Ietwat apart ja. Maar goed. Altijd beter dan Uitzichtloos.! Die nacht sliep ik heerlijk in mijn bed. Het schip schommelde en wiegde, en door mijn 2e bananen moment deze dag was ik nog relaxter.
Abonneren op:
Posts (Atom)
