Dik en Ingenieus.: november 2006

Mensen!
Mijn donderende diepe duidelijke dank aan Ide en Lydia die mij helpen met mijn verhaal!
Even voor alle arme mensen die geen Blogspot hebben, en dus niet kunnen antwoorden;
Je kunt mij ook je aandeel mail en dan komt het ook in het verhaal!
Joggem's verhaal telt nu al welgeteld (dubbelop) 5 hoofdstukken! Geweldig.
Hier komt het hele verhaal op een rijtje, zodat alles weer even duidelijk en fijn is.
Veel leesplezier, neem er de tijd voor en geniet ervan.!
Laat ondertussen eens je creativiteit zijn gang gaan.
Want ik weet cker dat JIJ een geweldig nieuwe wending kan geven aan dit verhaal!
En JIJ weet dat vast zelf ook wel.
Schaam je niet, wees niet bang en show us your writeskills!
Grtzz Mariska. :)

Everlasting FrogLove?

Hoofdstuk 1. (Mariska)
Er zijn van die dagen, dat je gewoon niet meer weet wat je beginnen moet. Het water van plassen en meren is gewoon te warm om tijdens het zwemmen nog enige verkoelende werking te hebben. Maar op het land word je al gauw helemaal verschroeid door de brandende zon. De wind heeft zijn tikspelletje met het gebladerde aan de oude, dikke bomen opgegeven en is in de schaduw gaan rusten. Vogels zien het plezierige er niet meer van in om hun liederen te delen met de rest van de wereld. En bomen hangen triest voor zich uitstarend, met hun blaadjes naar beneden.

Okee dat was allemaal heel deftig gezegd, maar waar het allemaal op neerkomt. Die soort dagen, die dagen die ik net beschreef, die dagen zijn heet en muf en benauwd! Gewoon een dikke hittegolf dus.

Maar okee, laat dit nou zo’n dag zijn. Zo’n dag waarop niets en niemand meer zin heeft om ook maar iets te doen. Niemand behalve de zon natuurlijk, die houd van schijnen en warm zijn. Maar,. Zijn er nog meer creaties op deze wereld die houden van dit, dat en zulk soort dagen? Ja dus,. Niemand behalve de zon, en onze vriend Joggem. Ja, Joggem. Want Joggem is cewl!

Op deze, voor velen onder ons, zo weerzinwekkende dag trok Joggem erop uit om nieuwe vrienden te zoeken. Het is niet zo dat Joggem nog niet genoeg vrienden heeft hoor. Maar al zijn andere vriendjes lagen te slapen, op de bodem van de ranzige moddersloot. Of ze zaten in het hoge gras, in de hoop dat de zon hun niet vinden kon in het spel van “wie niet weg is, is gezien!” Joggem had op deze dag geen zin in dat soort spelletjes. Hij voelde, toen hij s’ochtends zijn ogen opende, al dat er iets in de lucht hing. Het was een gevoel dat gewone mensen onder ons maar heel af en toe hebben. Het gevoel dat de dag, die je in de eerste zonnestralen geheimzinnig toelacht, dat die dag niet zo zal zijn als alle andere ‘normale’ dagen in je leven. Het gevoel, de geur, van Avontuur!

Hoofdstuk 2. (Lydia)
Joggem is een kikker. en ook kikkers hebben gevoelens. want op een dag ziet ie een ongelofelijk mooi kikkermeisje rond hupsen. dol van verliefd heid is joggem van plan om die mooie kikkerprinses( want dat was ze)binnen te halen zoals ze dat noemen. mar dat was helemaal neit zo gemakkelijk! de prinses die werd vastgehouden in een vijver, zodat ze op een dag zou trouwen met een rjke, dikke, kikkerachtigmakende kikker .maar joggem wilde dat niet, en hij dacht dat de prinses dat ook helemaal niet leuk vond.dus ging hij naar het mooiste plekje aan de vijver om met de koning te praten. wat moest joggem doen om de prinses hem eigen te maken?

Hoofdstuk 3. (Ide)
joggum voelde zich diep betreurt. hij iwst het gewoon niet meer, na lnag lnag panieken denken en huilebuilen kwam hij om een idee!hij dacht als ik nou eens zorg dat ik vrienden word met de big ugley frog!maarjah je kan niet zomaar even vriendje worden met een helgrote lelijke kikker. mebe moet ik maar is gaan kijken wat zijn hobbys zijn dacht joggum.joggum licht op zijn bolle kikker buikje tussen de struikjes al de heledag de grote kikker te bespieden en alles wat hij doet schrijft hij op, om zo presies te weten te komen waar de kikker van houdt. maar hij heeft zoo een groot lijstje aan ehet eind van de dag dat hij gewoon niet weet wat nou de echte hobby is van de lelijke kikker , want hij heeft zoveel gedaan. hier een kijkje in het hobby lijstje:
kikker teennagelsbijten,
kikkertong rekken,
verspringen,
kwakken in het kki ka kikkerkoor,
wangblasen,
andere wangblazeneen combi van wangblazen en tongrekken.
vliegjes tellen.
vruitvliegjes bestuderen
kikker geld tellenkikker geld uitgeven,
kikker baardjes verven.
naar vieze blote kikkerinntjes kijken op het kikkernet en nog veel veel meer.

maar nu wist joggum dus niet hoe hij zich moest verdiepen in een hobby en zo bevriend kon worden.dus hij dacht weetje wat! als ik een echte joggumben dan sta ik op voor mijn geliefde ! ik waag mijn leven! niets mij aan passen! nee niet ! niet nee ! helmaal niet! ik ga gewoon keihard dat kikkerinntje redeen en vet gelukkig worden ! jah ! echt wel ! en ik ga gewoon trouwen en blij worden! en joggum werd zo enthosiast dat hij dit allemaal vanuit de bosjes scheeuwde en helmala niet door hat dat iedereen hem kon horen.... jah en toen ? toen ? jep je raad het al..

2 stoere grote kikker stonden voor hem.kom maar mee klein kikkertje, ik weet niet wat je allemaal fantaseert over onze kikker baas en zijn toekomste kikker vrouw maar je bevindt zich op het gebiet van onze baas dus we sluiten je op..en zo gezecht zo gedaan.daar zat hij dan ..het enige wat hij nog kon doen was zijn recoor wang uit rekken verbeteren. Hoe zou Joggem hier ooit nog uit dit verschrikkelijke oord weg komen?

Hoofdstuk 4. (lydia)
joggem schreeuwt dus heel hard''help!'maar het heeft hneit veel zin. na wel 3 keer het wangtrekkenrecord verbeterd te hebben (mar niemand wist dat, omdat niemand hem kon zien). om wel het bewijs te leveren maakte hij foto's. en toen , plotseling wist joggem hoe hij zichzelf uit die verschrikkelijke kerker kon krijgen. hij maakte een foto van hem die doodwas ( hij deed alsof) ( hij had een timer ja) en na 3 dagen kwam de controlepost langs. hij had de foto voor het raampje gehangen. en die domme kikker toch, hij dacht serieus dat joggem dod was en deed de deur open. daar had joggem natuurlijk wel op gerekend en gaf de big kikker een plak met zijn tong. en zo kwam joggem vrij! hij schreeuwde het uit!totdat er een andere kikkeraan kwam om te vragen of hij wat zachter kon zijm. toen hield hij op en ging opweg naar dutsland, want hij hda vernomen dat ze daar aan de missfrog verkiezingen meedeed. misschien kon hij door meetedoen vrienden worden met de kikkervriendinnetjes en zo heeel veel over stella( zo heette het kikkerprinsjesje) te weten komen. zo gezecht zo gedaan. hij nam zijn pruik mee( die heeft ie altijd in zijn zak zitten;))en maakte zich klaar als vrouw. gelukkig kon hij nog wel die ene knappe kikkerinnejte vermoorden om nog mee te kunnen doen.

Hoofdstuk 5. (Mariska)
Joggem was dus in ons geliefde buurland der Duitsers. Zoals altijd had hij weer eens een ge-wel-di-ge timing! De namen van de wannabe-missfrog-kikkertjes werden al omgeroepen. “Angelina von Duckenburg”. Ochh help! Dacht onze Joggem opeens. Hoe heette ooit het kikkermeisje dat hij zonet nog even gedumpt had op de afvalberg om hier binnen te komen? Joggem had geen idee. Wat moest hij nu hier beginnen? Moest hij proberen achter de naam te komen, en dan dus de show meelopen om niet op te vallen? Of moest hij gewoon backstage blijven en hopen dat niemand hem snapte of betrapte. Een zucht en een steun gingen door het gespierde kikkerlijfje van onze Joggem. Waar was hij aan begonnen.

Een kikkervrouw van middelbare leeftijd, bedekt onder een gigantische laag make-up, en half uitgelope mascara van het haasten, kwam op Joggem toegesneld. Allekikkerbilletjes er nog aan toe! Wat moet ik nu beginnen? Die mevrouw van middelbare leeftijd, bedekt onder een gigantische laag make-up, en half uitgelope mascara van het haasten, heeft vast door dat ik hier niet thuis hoor. Och kreun en Steun er nog aan toe! Maar de kikkervrouw van middelbare leeftijd, bedekt onder een gigantische laag make-up, en half uitgelope mascara van het haasten, die mevrouw ja, die mevrouw die had wel door dat Joggem niet alles meer helemaal op een rijtje had wat hij beginnen moest. Ze pakte Joggem bij zijn gespierde kikkerhand, spelde hem een naambordje met “Ursela, MissFrog” op, en duwde hem door de coulissen, zo het gigantische podium op.

Joggem flitste met zijn bolle kikkerogen het podium over. Waar was Stella toch gebleven? Hij zag allemaal ontzettend dunne, half-niet-aangeklede kikkermeisjes met te veel lippenstift en huidvergroener op hun hoofden. Zucht, waar was hij nu weer eens beland? Weer keek hij de zaal en het podium rond. Honderden ogen staarden hem schaapachtig aan. Wat is ooit een schaap dacht Joggem? Maar hij had geen tijd om er verder over na te denken. Want, waar hing zijn schattige kikkerprinsesje toch uit? Zijn ogen flitsten rond, en rond en rond, totdat hij er duizelig van werd. Plof. Met een luide boems viel Joggem over zijn eigen voeten. Want welke stoere, gespierde KikkerVent kan er ooit in hakschoenen balanceren, en dan nog een tegelijk zijn liefje zoeken? Nee dat gaat niet goed, en dus lag Joggem lang uit op de grond. Gemompel verspreidde zich door de zaal. Maar Joggem had daar geen tijd voor. Want daar op de grond zagen zijn ogen iets, iets dat hij rechtopstaand niet gezien had, maar wat zo liggend, zich toch duidelijk zichtbaar voor zijn bolle kikkeroogjes afspeelde.

Achter de coulissen speelde zich een totaal ander verhaal af dat op het podium. Nee, dit was niet te geloven. Zoiets had Joggem nog nooit gezien! Hij moest er iets aan doen.. Maar wat? Joggem was geen zwak, zielig pietluttig kikkertje moeten jullie weten. Hij was een heuse stoere, niet-bang-voor-avonturen kikker. Maar dit deed hem toch wel even slikken. In 3 seconden was het al gebeurd. Er is niemand die het later helemaal heeft kunnen navertellen. Maar ongeveer zo ging het, als ik alle omstanders moet geloven; seconde 1, Joggem trapte met een gigantische kracht zijn krapzittende hakschoenen het publiek, welke onder luid gejuich opgevangen werden door een ietwat aparte kikkerpuber meidenfreak. Seconde 2, Joggem sprong overeind, en tegelijkertijd scheurde hij uit zijn te strakke jurkje en zijn pruik zakte scheef. (Dit alles kon Joggem zich later niet meer herinneren, want alles wat voor hem telde was dit ene!) Seconde 3, Joggem maakte een van de grootst gemaakte kikkerspongen aller tijde en belande in deze 3e seconde, over de coulissen heen, backstage. Wat daarna gebeurde heeft geen van de toekijkers ons meer kunnen vertellen. Maar wij zouden ons niet zijn als we niet wisten wat er werkelijk aan de hand was...

Punt.
Tot daar en niet verder..
Wie oh wie helpt mij uit deze benarde positie?

Dik en Ingenieus.

zondag 12 november 2006

donderdag 9 november 2006

Over mij

Blogarchief