maandag 23 april 2007

Geen Nieuw Dier.
Maar dit keer een Nieuw Bericht.

Mededeling:
Morgen vertrek ik voor een week naar Roma!
De stad van; de romeinse tijd, de Italianen, het lekkere ijs, lekker weer (hopen we,.), mooie gebouwen, terrasjes, fonteinen, pleinen, kerken, nog meer Italianen en goed. Wij mogen daar dus gaan verblijven als 4 en 5 vwo'ers! Het enigste is.. Ik mis Koninginnedag! Kom op. Flauw.
Maar goed, beter Rome dan koninginnedag, zeg nou zelf.
Oh en nog iets, beter wel allemaal 5 mei naar wageningen komen! Goed, dat was het dan weer. Enjoy your week at school and enjoy your vacantion! Speciaal voor Maaike in het Engels.
Jouir ta semaine à école et jouir tes vacances! Speciaal voor Mezelf in het Frans.
Geniet van de week op school en geniet van je vakantie! Speciaal voor taalloze mensen in het Nederlands. Hoewel nederlands ook een taal is.





Jip kroop over de grond. Hij probeerde zo min mogelijk geluid te maken. Maar dat is toch best lastig als je je benen mist, en toch vooruit probeert te komen. Zijn handen waren zo zacht en afgesleten dat hij nouwelijks grip kreeg op de houten vloer. Hij voelde een balk in zijn rug steken en zag hoe Toetoe achter hem aan reed. Dankje Toetoe, bedankte hij beleefd. Maar dit wil ik zelf doen oke? Ga jij maar weer terug naar de kist. Ik zie je morgen ochtend.. Gekwetst reed Toetoe terug naar de Kist. Jip kroop verder. Milimeters werden centimeters, centimeters werden meters. Tot hij eindelijk op zijn eindbestemming aankwam. Jip veegde met zijn afgesleten handjes zijn bezweette voorhoofd af. Poe, dat was me de tocht wel zo geweest. Jip keek omhoog. Nu alleen nog het laatste stuk. Maar tevends ook het risico volste gedeelte. Alles zou nu van Mik afhangen. Jip maakte het afgesproken geluid, en nog maals, en nogmaals. Tot 3x toe maakte Jip het afgesproken geluid. En daar zag hij Mik over de rand verschijnen. Mik was groot, nee niet groot. Hij was enorm! Mik spong van de rand op de grond. Stap maar op maatje, zei hij met zware bromstem. En Jip klom op de rug van Mik. Samen sprongen ze met een grote sprong weer omhoog. Hehe, eindelijk. Wouw dacht Jip toen hij boven was. Ik was bijna vergeten hoe mooi het hier boven is. Hij zuchtte tevreden. Nu nog afwachten hoe Mariska morgen zou reageren..







Jaajaa. Ik vraag me af of iemand de intensie van mijn verhaal snapt. Schrijf maar neer wat je denkt dat hier gebeurt. En als je gelijk hebt dan ben je heel goed bezig! Gefeliciteerd alvast.

Liefs en tot over een Week.
Mariska

3 opmerkingen:

Lydia zei

poeh, wel een lastig verhaaltje van Jipe n mik en toetoe..
ik kreeg de intensie dat het baby;s waren, maar baby's hebben natuurlijk wel benen.. maar kunnen niet lopen..
ja het zijn baby's! want de grote jip was de papa.. en hetafgesproken geliud was huilen.. tadaa..
mar wat dat met mariskate maken heeft wet ik niet

in ieder geval veel polezier in rome, geniet ervan enzo,, zo'n levenservaring op je 16, das toch best bijzonder zou ik zo zeggen:P
gelukkig ga ik gewoon naar Sauerkland in Duitsland inde vakantie, dus dat is ook een levenservaring van jewelste;)
:P
lydia

Anoniem zei

uh, ik laat ook een reactie achter!
leuk verhaal, maar ik begrijp het niet.. is het al af?
XX wendelijn

Anoniem zei

oeps, ik heb de reactie bij de verkeerde tekst gedaan..
handig