Maandagochtend (geschreven onder de wiskunde les..)

Terwijl ik op de bank zit kijk ik om me heen. 'Tuin. Keuken. Tafel. Tuin, Keuken, Tafel' Hetzelfde rijtje dreun ik nu al ongeveer 10 minuten op. Nog even en ik ken het uit mijn hoofd. Ik sluit mijn ogen, concentreer me, en dan komt het eruit. Zonder twijfel. 'Tuin, Keuken, Tafel!' Wat ben ik toch geweldig. Een glimlag glijd over mijn gezicht als een kind over een glijbaan. Nu mijn volgende activiteit voor de maandag ochtend. Bankzakken!

Ik neem plaats op onze 3-persoons rode bank. Hij is lekker zacht en muffig. Ik verplaats me iets meer naar het midden, zodat ik op de scheiding tussen 2 verschillende kussens in kom te zitten. En dan begint het! Langzaam wordt ik zwaarder, en zwaarder. En ondertussen krimp ik in als een krimpidimpi figuurtje in een. Gelukkig word ik niet ook 3x zo dik, zoals die dingen doen. Op een gegeven moment ben ik al half tussen de rode kussens gezakt. En ik ben al zo klein dat een vlaag van angst door mijn lichaam klotst. 'Straks ziet poekie mijn kat me aan voor een muis, en dan eet hij me op. Of nog erger, hij likt me met zijn vieze tong, en dan stink ik straks helemaal naar tonijn en zalm!' 'Concentratie; Tuin, Tafel, Keuken. Nee fout! Nee. Kat? Nee!! Ik heb helemaal geen kat..' En mijn angst verdwijnt net zo snel als hij gekomen is. Hij smelt als sneeuw voor de zon, en het smeltwater vormt een klein stroompje dat langs mijn nek over mijn rug, mijn bilnaat in stroomt. Omdat ik zo klein ben stroom ik met mijn smeltwaterstroompje mee, dwars door de bank. [Over mijn geweldige reis daar binnen in de bank vertel ik later wel eens. Maar goed.] Ik kom dus uiteindelijk onder de bank terecht. Met een miniscuul plofje land ik op de grond. En met een geweldige niña-move rol ik onder de bank uit, en klop professioneel mijn kleren af. Ziezo. Activiteit 2 van de maandagochtend kan ik van mijn lijstje afstrepen. Ik ben mooi op dreef.

Ik maak een aantekening op mijn schema en loop vol goede moed op activiteit nr. 3 van deze ochtend af. Het badkamerritueel. Ik stommel de badkamer binnen en roep: 'Tuin, Keuken, Tafel!' En de badkamerlamp gaat aan. Wat ben ik toch een fantastisch persoon al zeg ik het zelf. Lachend naar mijn spiegelbeeld pak ik vol zelfvertrouwen mijn tandenborstel op. Terwijl ik mijn tanden poest begint mijn spiegelbeeld met mijn gezicht te wassen. En als we daarmee klaar zijn kam ik mijn haar, terwijl mijn spiegelbeeld mijn manlijke baardstoppels wegscheert met een mesje en schuim. (Zo manlijk als we zijn. Fanmail is altijd welkom.) Als ik klaar ben met mijn haar bekijk ik het scheerresultaat van SB. (De nicknaam van mijn spiegelbeeld.) Jammer genoeg heeft hij me met links geschoren, terwijl ik zelf Overduidelijk rechtshandig ben. Het ziet er dus voor geen meter uit. Daarom moet ik zelf mijn manlijke stoppels nog eens scheren. Maar omdat ik zo bedreven ben ik de maandagochtenden kost dit me nauwelijks tijd. Terwijl ik zeer voldaan over mijn kin strijk roep ik: 'Tuin', Keuken, Tafel!' En de badkamerlamp gaat weer uit. En dat was dan activiteit nr. 4 alweer. Op naar de keuken.